(c) Anne Deknock
Via de Belgisch-Luxemburgse Economische Unie (BLEU) heeft Vlaanderen al 90 bilaterale investeringsakkoorden afgesloten met derde landen. Die akkoorden moedigen de buitenlandse investeringen aan en scheppen een kader dat rechtszekerheid en stabiliteit creëert voor onze bedrijven. “Maar ondanks de communautaire stilstand, lijkt het vechtfederalisme de laatste tijd hét leidmotief van Wallonië en Brussel”, aldus Vanlouwe. “Het veto onder de taalgrens is onaanvaardbaar en heeft desastreuze gevolgen voor onze Vlaamse bedrijven.” Zo is er de zaak in Panama waar een Vlaamse baggeraar niet kan procederen, terwijl zijn concurrenten dat wel kunnen. Daarbij staat een bedrag van meer dan 1 miljard euro op het spel.
‘Coalition of the willing’
In totaal gaat het om 51 BLEU-akkoorden die geblokkeerd zitten. Er zijn 6 BLEU-akkoorden die ondertekend zijn, maar waarvan Wallonië en/of Brussel de ratificatie weigeren. Daarnaast zijn er 9 BLEU-akkoorden die geparafeerd werden, maar niet ondertekend. Ten slotte zijn er 36 landen waarmee Vlaanderen een akkoord wil sluiten, maar waar zelfs de onderhandelingen niet kunnen starten door een Franstalig veto. Luxemburg wacht in elk geval niet langer op Wallonië en Brussel, en heeft beslist om zelf alvast 3 investeringsakkoorden te sluiten. Volgens minister-president Bourgeois is het ook mogelijk voor Vlaanderen om akkoorden te sluiten zonder de andere deelstaten maar samen met het federaal niveau en met Luxemburg. Vanlouwe sprak zijn steun uit voor die ‘coalition of the willing’: “Niemand moet mee in het bad, maar zij die wél vooruit willen, mogen niet langer worden tegengehouden.”
